Απεβίωσε στα 77 του χρόνια ο εμβληματικός και ο θρυλικός προπονητής του ΟΦΗ.
Με μία άσχημη είδηση ξεκίνησε το 2018, καθώς έφυγε από τη ζωή ο Ευγένιος Γκεραρντ, μετά από σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Ο άνθρωπος που είχε συνδυάσει το όνομά του με τον ΟΦΗ, τον οποίο υπηρέτησε από το 1985 έως το 2000, πλέον, ταξιδεύει για τη… γειτονιά των αγγέλων. Υπενθυμιζουμε ότι μόλις πριν 1,5 μήνα, σχεδόν, δόθηκε φιλικό προς τιμήν του, με τον ίδιο μάλιστα να δίνει το «παρών».
O Γκέραρντ ανέλαβε το τιμόνι του ΟΦΗ στις 23/6/1985. Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζει η 2η θέση στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής το 1986, η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1987, η παρουσία ως φιναλίστ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το 1990, η ευρωπαϊκή πορεία έως τη φάση των «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1993. Ο Ολλανδός, ήταν ο μακροβιότερος προπονητής στην Ελλάδα, ήρθε στην Ελλάδα το 1985 για λογαριασμό του ΟΦΗ και έγινε… Κρητικός μιας και έμεινε στο Ηράκλειο μέχρι το 2000, ενώ εν συνεχεία εργάστηκε στην ΑΕΚ, στον ΑΠΟΕΛ, στον Ηρακλή και στην Παναχαϊκή.
Στην τελευταία του συνέντευξη είχε πεί ο Γκέραρντ: «Είναι πολύ ωραία εδώ στο χωριό, στην Ελιά. Εχει καλό κλίμα εδώ, καλό φαγητό, όπως και σε όλο το νησί, και καλούς ανθρώπους. Αυτά τα τρία πράγματα μετράνε πάρα πολύ για εμένα. Αν και βλέπω πολλούς, όπως πολιτικούς, να φεύγουν στο εξωτερικό, πραγματικά εμένα δεν μου περνάει με τίποτα από το μυαλό να γυρίσω στην Ολλανδία. Θα μείνω εδώ για πάντα» τόνισε ο ίδιος σε συνέντευξη του το 2014 αρχικά και συνέχισε «Η ζωή μου τώρα είναι λίγο δύσκολη, γιατί δεν μπορώ να οδηγώ αυτοκίνητο όπως παλιά. Από τη μέση μου ξεκινάει όλο το κακό. Εχω κάνει δύο εγχειρήσεις: μία πριν από το τροχαίο ατύχημα που είχα το καλοκαίρι του 2010 (σ.σ.: πηγαίνοντας στη Βιάννο για να παρακολουθήσει τον φιλικό του ΟΦΗ κόντρα στον Πατούχα) και μία μετά. Επίσης, αντιμετωπίζω πρόβλημα με την ισορροπία μου. Δυστυχώς, δεν μπορώ να πηγαίνω και να βοηθάω στο γυμναστήριο που ανοίξαμε πριν από πέντε χρόνια. Εκεί όμως δουλεύει η γυναίκα μου και ο ένας από τους δύο της γιους, ο Μηνάς».
Το δέσιμό του με την Ελλάδα και κυρίως με την Κρήτη τον έκανε να πάρει και την ελληνική υπηκοότητα, αλλά και να αλλάξει ακόμη και το όνομά του σε «Γκεραρντάκης» (έτσι τουλάχιστον ονόμασε το κρασί που έβγαζε από τα αμπέλια του όταν αποφάσισε να απομακρυνθεί από τους πάγκους).