Ο Κωνσταντίνος Κιρτζιαλίδης αποτελεί έναν από τους πιο ταλαντούχους και πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές στην Α’ ΕΠΣΑ.
Ο Ν. Ηρακλιώτης επιθετικός, έχει βιώσει, όπως κάθε ποδοσφαιριστής που έχει βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο, πολύ δύσκολες στιγμές με τραυματισμούς, που κόντεψαν να του στερήσουν μεγάλα όνειρα.
Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δεν συνέβη, αφού ο ίδιος, όντας πάντα μαχητικός και αποφασισμένος, πέρα από ταλαντούχος, δεν πτοήθηκε ποτέ από τα πισωγυρίσματα και βρίσκεται μέχρι και σήμερα σε ένα πολύ καλό ποδοσφαιρικό επίπεδο, με την ελπίδα να βρεθεί ακόμα ψηλότερα.
Ο άσος του Ηρακλείου, ξεκίνησε την καριέρα του από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού, όπου είχε αναλάβει και χρέη αρχηγού στην Κ-17 των «ερυθρολεύκων». Η πορεία του όμως, ήταν κάθε άλλο παρά ιδανική εκείνη την περίοδο, καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο, ένας σοβαρός μυϊκός τραυματισμός που αποκόμισε τη σεζόν 2014-15 τον άφησε εκτός για πολύ καιρό και παραλίγο να του στερήσει δύο μεγάλες παρουσίες του…
Ο ίδιος, μίλησε για εκείνη την πολύ δύσκολη για αυτόν εποχή και τα λόγια του δημοσίευσε η σελίδα στο Facebook «Equipo», όπου και εξήγησε πώς κατάφερε εν τέλει να προλάβει τόσο το «Final Four» με τον Ολυμπιακό, αλλά και να δηλώσει παρών στις προεπιλογές της Εθνικής Ελλάδας!
Αναλυτικά, ο ίδιος ανέφερε:
«Την χρονιά του 2014-2015 βρισκόμουν στις ακαδημίες του Ολυμπιακού και συγκεκριμένα στην Κ-17 του συλλόγου. Στην προετοιμασία αποκόμισα έναν σοβαρό μυϊκό τραυματισμό που θα με κρατούσε εκτός γηπέδων για τουλάχιστον 5 μήνες. Ήμουν και μέλος της Εθνικής Ελλάδος η οποία έδινε δυο προκριματικά εκείνη την χρόνια για να συμμετάσχει στην τελική φάση του Euro στην Βουλγαρία, τον Μάιο της τρέχουσας σεζόν και έπρεπε να κάνω αγώνα δρόμου για να βρίσκομαι στις προεπιλογές..
Μετά από κάποιους δύσκολους μήνες αποκατάστασης τελικά επέστρεψα στην αγωνιστική δράση και κατάφερα όχι μόνο να βρίσκομαι στο Final Four με τον Ολυμπιακό αλλά και στις προεπιλογές της Εθνικής Ελλάδος και παρά τις δύσκολες στιγμές που πέρασα κατάφερα να σκοράρω στην πρεμιέρα της διοργάνωσης ενάντια στην Ρωσία πράγμα που ακόμα κι σήμερα νιώθω υπερήφανος και συγκινούμαι κάθε στιγμή που το σκέφτομαι»!
